Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Η αρχή της δεδηλωμένης, αποτελεί το βάθρο του κοινοβουλευτισμού. Είναι η αρχή που επιβάλει να δίδεται από τον Ανώτατο Άρχοντα, η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στα κόμματα ή στους συνασπισμούς κομμάτων, που διαθέτουν την πλειοψηφία της Βουλής, με βάση την ψήφο εμπιστοσύνης, που παρέχουν οι εκπρόσωποι του Έθνους στη συγκεκριμένη κυβέρνηση. Οι αγώνες του Χαρίλαου Τρικούπη και η αρθρογραφία του, του στοίχησαν ακόμα και φυλάκιση, αλλά οδήγησαν στην θέσπιση της αρχής της δεδηλωμένης στη χώρα μας από το 1875.
Αυτά τα γεγονότα, θα θυμηθούμε σήμερα εδώ.
Υπήρξαν εποχές, στην ελληνική κοινοβουλευτική ιστορία, που η αυθαιρεσία του Ανωτάτου Άρχοντος, επέτρεπε τον σχηματισμό κυβερνήσεων ακόμα και μειοψηφικών, γεγονός που δημιουργούσε εντάσεις και δυσλειτουργίες στην ομαλή λειτουργία του Πολιτεύματος.
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Η Πολεμική Ιστορία του Ελληνικού Στρατού
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_23/05/2010_401691
*Πόλεμος. Η ιαχή "Αέρα" δονεί την ατμόσφαιρα
*Ενενήντα τόμοι με αρχειακό υλικό,
που έχει ψηφιοποιηθεί,
από το 1897 έως τις μέρες μας
Του Ηλία Mαγκλίνη
Βαρύ πράγμα η πατρική κληρονομιά. Ελάχιστο, αλλά σημαντικό, μέρος της βρίσκεται στη βιβλιοθήκη: μια σειρά από ογκώδεις, φθαρμένους τόμους σε άπταιστη καθαρεύουσα με θέμα τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Παρατακτική αφήγηση, ξερή μα πυκνή, με χάρτες και σχεδιαγράμματα. Διαβάζω σε ένα εξώφυλλο: «Τα προ της Τουρκικής Επιθέσεως γεγονότα. Σεπτέμβριος 1921 - Αύγουστος 1922». Τόμος έκτος, Αθήναι 1960. Εκδοσις Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού, Γενικόν Επιτελείον Στρατού – ή αλλιώς, ΔΙΣ/ΓΕΣ. Ελάχιστο τμήμα από τους ενενήντα τόμους ελληνικής στρατιωτικής ιστορίας που έχει εκδώσει η ΔΙΣ/ΓΕΣ.
Ομως, δεν είναι μόνον αυτό: αν επισκεφθεί κανείς το ιστορικό κτίριο της υπηρεσίας, απέναντι από την Πύλη του Αδριανού και πίσω από πολυκατοικία διάτρητη με σφαίρες των Δεκεμβριανών, θα διαπιστώσει ότι έχει πρόσβαση σε ένα τεράστιο ιστορικό αρχείο το οποίο μάλιστα έχει ψηφιοποιηθεί.
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
ΑΓΓΕΛΑ ΕΛΛΑΣ: Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ ΚΛΑΣΣΙΚΟΥ ΜΠΑΛΕΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΑΓΓ. ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ
Γράφει ο Ιωάννης Παν. Λεκατσάς
Μία φωτογραφία της μητέρας μου στον τοίχο της τραπεζαρίας ανάμεσα σε δεκάδες άλλες οικογενειακές, που κοσμούν τον τοίχο της με ενδυμασία χορεύτριας κλασσικού χορού και οι σποραδικές αναφορές της όταν ζούσε ότι από μικρό κοριτσάκι σπούδαζε κλασσικό χορό μέχρις ότου τελειώνοντας το σχολείο χόρεψε με το ρωσικό μπαλέτο, είναι τα μόνα πράγματα που είχα στο μυαλό μου σχετικά με το θέμα αυτό μέχρι το θάνατο της.
Τι ακριβώς χόρεψε η μητέρα μου κατά την εκπαίδευση της, με το ρωσικό μπαλέτο η αλλού δεν τα θυμόμουνα. Όπως είπα και παραπάνω κατά καιρούς είχε αναφερθεί σ’αυτά, αλλά κάτι το ότι δεν είχα ιδιαίτερες γνώσεις για το μπαλέτο, κάτι το ότι δεν ήταν τότε από τα θέματα που με ενδιέφεραν ιδιαίτερα, ξεχάστηκαν.
Κυριακή 16 Μαΐου 2010
Το «Κρυφό Σχολειό» στην υπόδουλη Θράκη
*Ο γνωστός πίνακας του Γύζη, το "Κρυφό Σχολείο"
Αυτό που συνηθίσαμε να λέμε σχηματικά «Κρυφό Σχολειό», είναι όσα φέρνει στο νου μας, ο γνωστός πίνακας του Νικ. Γκύζη με τον παπά, που σε κάποιον νάρθηκα διδάσκει τα μικρά Ελληνόπουλα χρησιμοποιώντας το Ψαλτήρι και την Οκτώηχο.
Στα Αρχεία της Βιβλιοθήκης της Βουλής διασώθηκαν ορισμένες περιγραφές, που οδηγούν κατευθείαν τη σκέψη μας, στον πίνακα αυτό. Ειδικότερα σε μια ανυπόγραφη και χωρίς ημερομηνία «Στατιστική έκθεση» για την εκπαίδευση στα χωριά της Θράκης, υπάρχουν δραματικές διαπιστώσεις για την ελληνική εκπαίδευση, έξω από τα αστικά κέντρα, δεδομένου ότι στις πόλεις, υπήρχαν αξιόλογα εκπαιδευτήρια χάρη στις προσπάθειες των Ελλήνων. Ειδικότερα, η έκθεση γράφει:
«Η δημοτική εκπαίδευσις εν τη Θράκη είναι τοσούτον οικτρά, ώστε δύναται να θεωρηθεί ως μη υπάρχουσα. Εις πολλά μεν των χωρίων ουδέν υπάρχει περί των γραμμάτων διδασκαλίαν. Εις πλείστα η δημοτική εκπαίδευσις συνίσταται εις την υπό αγραμμάτων ιερέων ή ψαλτών ή κανδηλαναπτών διδασκαλίαν της Οκτωήχου και του Ψαλτηρίου».
Παρασκευή 14 Μαΐου 2010
Η επιβίωση εκφράσεων της αρχαίας Ελληνικής στη Νέα Ελληνική Γλώσσα
|
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Η ΑΓΡΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΟΥ ΙΘ' ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΒΕΣΤΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Ο ΙΘ' αιώνας, είναι αιώνας αντιφάσεων στη Θράκη, καθώς η Τουρκία πιεζόμενη από τις μεγάλες Δυνάμεις της εποχής επιχειρεί να εφαμόσει μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμούς, τα γνωστά με την ονομασία Τανζιμάτ, ενώ σε τοπικό επίπεδο οι μπέηδες και οι αγάδες περιφρονούν τα νέα μέτρα και εξακολουθούν να συμπεριφέρονται απάνθρωπα σαν δυνάστες.
Είναι θα μπορούσα να πω, αυτή η "μικροϊστορία" της Θράκης, η οποία εμπλουτίζει την μεγάλη Ιστορία με λεπτομέρειες και περιστατικά, χωρίς να αμβλύνει τις διαπιστώσεις της, να διαστρεβλώνει τα συμπεράσματά της, να «σουλουπώνει» τις ετυμηγορίες της και να στηρίζει την εθνική μνήμη, του κόσμου αλλά και τους μικρόκοσμού της, που ζει στο πετσί του κάθε άγρια καθημερινότητα, όταν η Ιστορία γεννοβολάει εξελίξεις.
Ποια ήταν αυτή η άγρια καθημερινότητα; Την περιγράφει λιτά και άκρως παραστατικά, ένα γράμμα των Ελλήνων κατοίκων της Αίνου προς τον υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Δεληγιάννη, με ημερομηνία 14 Απριλίου 1868[1].
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Παρασκευή 7 Μαΐου 2010
ΙΘ΄ ΑΙΩΝΑΣ: ΟΡΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΕΔΙΝΟΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Στις μέρες μας όλο και σπανιότερα χρησιμοποιείται για τη Βουλή, η ονομασία «ορεινά» για να προσδιορίσει τα απώτατα έδρανα της αίθουσας των συνεδριάσεων της Ολομέλειας.
Ωστόσο ο διαχωρισμός, όχι μόνο του χώρου, αλλά και των πολιτικών μερίδων μέσα στο Κοινοβούλιο, ανάγεται στη Γαλλική Επανάσταση του 1789, χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα στην Ελλάδα στην μετα-Οθωνική εποχή και κατέληξε στις μέρες μας, να σημαίνει, τα τελευταία έδρανα.
Στους Πεδινούς και Ορεινούς της Γαλλικής Επανάστασης αλλά και της Ελληνικής Εθνοσυνέλευσης του 1862, θα μεταφερθούμε σήμερα.
Τρίτη 4 Μαΐου 2010
Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ.
Ο φίλος και αναγνώστης Μάκης Μπούσιος, μου έστειλε ένα περίφημο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη με τίτλο "Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ.". Αξίζει να το διαβάσετε, όχι μόνο για να απολαύσετε τον ποιητικό λόγο του Καβάφη, αλλά για να μαγευθείτε από την οραματική του. Το έγραψε το 1928, αλλά φαντάζει σαν να γράφηκε για να περιγράψει τις σημερινές καταστάσεις. Δεν είναι μόνο η λέξη "Αποικία" που τα λέει όλα, αφού κατά επίσημη παραδοχή απεμπολούμε μέρος της εθνικής κυριαρχίας μας... Είναι η ανάγκη για Πολιτικό Αναμορφωτή... ακόμα και η προτροπή "Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη" δηλαδή παραίτηση από τα κετημένα μας κ.ά.
Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία
δεν μέν' η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.
Όμως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν,
κ' ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.
Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
η κατοχή σας είν' επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.
Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.
Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.-
Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν' επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Αποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ' εμπρός.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1928)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)