Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θεσσαλονίκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θεσσαλονίκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019

Η Θεσσαλονίκη «δώρο» των Ναζί στο Βελιγράδι

*Αποφράς ημέρα η 9η Απριλίου 1941, όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατακτούν την πόλη (φωτογραφία) βυθίζοντας και αυτήν σε πυκνό, βαθύχρονο σκότος.







Γράφει ο δημοσιογράφος ΜΙΧΑΕΛ ΜΑΡΤΕΝΣ*



Τον Ιούνιο του 1939, η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία ζούσε μια λαμπρή επίσκεψη ξένου επισήμου: Ο πρίγκιπας Παύλος και η σύζυγός του, πριγκίπισσα Όλγα της Γιουγκοσλαβίας, επισκέπτονταν το Βερολίνο. Το γερμανικό ναζιστικό καθεστώς έκανε ό,τι μπορούσε ώστε να εμφανιστεί ως άψογος οικοδεσπότης. Οι δρόμοι της γερμανικής πρωτεύουσας ήταν στολισμένες με γιουγκοσλαβικές σημαίες ενώ ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς διέταξε το κλείσιμο όλων των καταστημάτων, των υπηρεσιών και των σχολείων για να συγκεντρωθούν πλήθη κόσμου στους δρόμους και να επευφημήσουν τους υψηλούς επισκέπτες. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονταν στο πόδι, με 30.000 άνδρες των SA να φροντίζουν για τη δημόσια τάξη.
Όλη αυτή η κινητοποίηση είχε ένα σκοπό: Ο Χίτλερ ήθελε να πείσει τον πρίγκιπα διάδοχο Παύλο να συνάψει μια στρατηγική συμμαχία με τη Γερμανία, αποβλέποντας να διασφαλίσει το νοτιοανατολικό άκρο της γερμανικής επέλασης πριν από τη μεγάλη επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης. Ο Χίτλερ ωστόσο απέτυχε στον σκοπό του. Ο αγγλόφιλος πρίγκιπας Παύλος καταφέρνει με μαεστρία να απαλλαγεί από τον εναγκαλισμό του δικτάτορα και παρά το γεγονός ότι ανταλλάσσονται πολλές φιλοφρονήσεις, οι συζητήσεις δεν καταλήγουν σε ουσιαστική συμφωνία. «Προς τα έξω» ο Χίτλερ τηρεί τα προσχήματα, αλλά σε στενό κύκλο αποκαλεί τον Παύλο μετά την αναχώρησή του έναν «πρώτης τάξεως δειλό», που θα ήταν πιο ενδεδειγμένος ως τμηματάρχης κάποιου μουσείου παρά ως επικεφαλής κράτους.

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

Κάποιες άλλες πυρκαγιές του παρελθόντος




Το πένθος για την Ελλάδα, από τη φοβερή πυρκαγιά στην Αττική, είναι βαρύ. Χάθηκαν πολλοί άνθρωποι, καταστράφηκαν ιδιωτικές περιουσίες, αχρηστεύθηκαν υποδομές, υποβαθμίστηκε το περιβάλλον… Θάνατος, δάκρυ, πόνος πλανώνται στην Αττική…

Όμως η χώρα μας διαχρονικά έχει δοκιμαστεί σκληρά από φωτιές. Ακολουθεί μία μικρή επιλογή για κάποιες σημαντικές πυρκαγιές.

Κυριακή 13 Αυγούστου 2017

“Θεσσαλονίκη 1917: H Φωτιά που Γέννησε μια Πόλη”

*Παντού αποκαΐδια





*Το ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη 
Γρηγόρη Βαρδαρινού
στην 82η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης



Ταξίδι ενός αιώνα πίσω στο παρελθόν επιχειρεί το ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Γρηγόρη Βαρδαρινού, το οποίο αφορά την πυρκαγιά που έπληξε την πόλη της Θεσσαλονίκης τον Αύγουστο του 1917 και αποτέλεσε τον καταλυτικό παράγοντα για την διαμόρφωση της πόλης όπως την γνωρίζουμε σήμερα.
Το ντοκιμαντέρ αναβιώνει τα γεγονότα της πιο καταστροφικής πυρκαγιάς στην ιστορία της Θεσσαλονίκης και τον τρόπο με τον οποίο η πόλη ξαναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της.

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Η φωτιά που άλλαξε τη Θεσσαλονίκη

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  http://www.kathimerini.gr/893480/article/politismos/polh/h-fwtia-poy-alla3e-th-8essalonikh
*Οι φλόγες έπληξαν αδιάκριτα μοντέρνες συνοικίες της παραλίας και της οδού Αγίας Σοφίας, ναούς, τζαμιά, δημόσια κτίρια, σχολεία, μεσαιωνικές σκεπαστές αγορές και δαιδαλώδεις φτωχογειτονιές.




Γράφει η ΓΙΩΤΑ ΜΥΡΤΣΙΩΤΗ



                «Το νέο σχέδιο της Θεσσαλονίκης είναι εντελώς έτοιμο. Ήδη έχουν χτιστεί αρκετά κτίρια ώστε να μην είναι δυνατή καμία αλλαγή. Στο εξής προχωράει η εφαρμογή του. Μένουν βέβαια τα δημόσια κτίρια, το Ταχυδρομείο είναι έτοιμο αλλά δεν υπάρχουν λεφτά. Το ίδιο και με το σχέδιο της Αθήνας, ο πόλεμος απορροφά τα πάντα [….] Η Θεσσαλονίκη με ενδιαφέρει πολύ και επιθυμώ να συνεχίσω να ασχολούμαι […]», έγραφε ο Γάλλος αρχιτέκτονας, πολεοδόμος και αρχαιολόγος Ερνέστ Εμπράρ στον φίλο και ομότεχνό του Ανρί Προστ, τον Ιούλιο του 1921.
Τέσσερα χρόνια είχαν περάσει από τη μεγάλη πυρκαγιά της 5ης Αυγούστου του 1917, που κατέστρεψε μέσα σε τριάντα δύο ώρες το σημαντικότερο τμήμα του ιστορικού κέντρου (120 εκτάρια) της Θεσσαλονίκης. Η ανοικοδόμηση της πόλης βάσει ριζικού ανασχεδιασμού είχε αρχίσει, απαλύνοντας σταδιακά τον πόνο χιλιάδων πληγέντων από τις οδυνηρές επιπτώσεις της ανείπωτης καταστροφής: κατεστραμμένα 9.500 κτίσματα σε 4.100 ιδιοκτησίες (μοντέρνες συνοικίες της παραλίας και της Αγίας Σοφίας, σκεπαστές αγορές, δαιδαλώδεις φτωχογειτονιές) και 77.000 άστεγοι (55.000 Εβραίοι, 10.000 μουσουλμάνοι, 10.000 χριστιανοί). Η πόλη από το 1921 και μετά θα μετατραπεί σε τεράστιο εργοτάξιο.
Έναν αιώνα συμπληρώνει φέτος η σύγχρονη Θεσσαλονίκη που αναδύθηκε μέσα από τις στάχτες. Στην επέτειο, διαλέξεις, εκδόσεις, εκθέσεις, θα ιστορήσουν το χρονικό της μεγάλης πυρκαγιάς, θα αναπλάσουν την ατμόσφαιρα της πόλης, πριν και μετά τη μεγάλη καταστροφή, ενώ οι ερευνητές θα επαναφέρουν θέματα που απασχολούν εδώ και χρόνια για τη μοναδική σε έκταση ανοικοδόμηση μεγάλης ελληνικής πόλης.

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

Ο ΚΑΝΟΝΙΟΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΤΙΣ 9 ΠΡΟΣ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1948

*Το πυροβόλο με το οποίο επλήγη η Θεσσαλονίκη, 
μετά την κατάληψή του από τον ελληνικό στρατό


Γράφει ο κ.  Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.

                Η Θεσσαλονίκη λόγω της γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής θέσης της αποτελούσε πάντοτε στο διάβα των αιώνων στόχο κατάληψης από διαφόρους λαούς, όπως Τούρκοι, Βούλγαροι, Σέρβοι και άλλοι.
                Αλλά και κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου η Θεσσαλονίκη βρισκόταν στα ενδιαφέροντα του ΚΚΕ, γιατί, εκτός της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας της, περιβάλλεται από ορεινούς όγκους (Όλυμπος, Πιέρια, Βέρμιο, Βόρας, Πάικο, Μπέλες,  Κρούσια, Βερτίσκος, Κερδύλλια, Χολομώντας και Χορτιάτης), τους οποίους έλεγχαν σημαντικές ανταρτικές δυνάμεις και χρησιμοποιούσαν ως βάσεις και ορμητήρια για επιχειρήσεις κατά κατοικημένων πόλεων της Κεντρικής Μακεδονίας (Νάουσα, Έδεσσα, Λιτόχωρο, Γιαννιτσά, Κιλκίς κ.ά), ενώ δεν αποκλείονταν σε περίπτωση κατάληψης της Μακεδονίας- Θράκης η ανακήρυξη της ως πρωτεύουσα του Μακεδονικού κράτους, μετά την απόσχιση της περιοχής αυτής από το Ελληνικό κράτος.

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ

*Συλληφθέντες αντάρτες από αυτούς που κανονιοβόλησαν τη Θεσσαλονίκη 
τα Χριστούγεννα του 1948


*Χριστούγεννα με επιθέσεις ανταρτών
*Η πολιορκία της Κόνιτσας
*Ο Κανονιοβολισμός της Θεσσαλονίκης


Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


            Χριστούγεννα σήμερα και οι Έλληνες παρά την οικονομική δυσπραγία των περισσοτέρων, συγκεντρώνονται με τις οικογένειες ή τους φίλους τους και γιορτάζουν τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης.  Η οικονομική δυσχέρεια είναι δεδομένη για το πλείστον του πληθυσμού. Η αγάπη όμως για τους δικούς τους και τους φίλους τους είναι απεριόριστη. Και το κυριότερο, είναι ότι γιορτάζουμε εν ειρήνη!!!
            Γιατί στη νεώτερη ιστορία μας, υπήρξαν και Χριστούγεννα, που οι Έλληνες τα γιόρτασαν σκοτώνοντας άλλους Έλληνες!!!
            Είναι τα δραματικά χρόνια του εμφυλίου πολέμου. Τα χρόνια που ακολούθησαν τα μαύρα χρόνια της ναζιστικής Κατοχής. Στα χρόνια του εμφυλίου 1946-1949 υπήρξαν περιοχές που τα Χριστούγεννα δοκίμαζαν μια πρόσκαιρη ηρεμία, οφειλόμενη είτε στο Στρατό είτε στους αντάρτες, αλλά αυτό δεν αλλάζει την δραματικότητα εκείνης της περιόδου. Είναι οι χρονιές με τα μαύρα Χριστούγεννα.
            Εικόνα- κατ’ ανάγκην όχι πλήρη- των Χριστουγέννων του εμφυλίου, επιχειρούμε να δώσουμε σήμερα, με βάση τα στρατιωτικά αρχεία- όσα διασώθηκαν-  και τον Τύπο της εποχής.

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Θεσσαλονίκη, μνήμη και ιστορία μιας πολυεθνικής πόλης

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ     
  http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=605540
*Η ιστορική και κοινωνική της ταυτότητα μέσα από τον βίο και την πολιτεία του πλήθους των πρωταγωνιστών της. Η Θεσσαλονίκη, μια πόλη κατ’ εξοχήν του εμπορίου, με ένα από τα σημαντικότερα φυσικά λιμάνια στη Μεσόγειο, κατοικήθηκε από πολλές εθνότητες που άφησαν απτά δείγματα της παρουσίας τους: οικήματα, μνημεία, νεκροταφεία, ναούς και σχολεία

Χρίστος Ζαφείρης
Θεσσαλονίκη, η παρουσία των απόντων.
Η κληρονομιά Ρωμαίων, Μουσουλμάνων, Εβραίων,
Ντονμέδων, Φράγκων, Αρμενίων και Σλάβων
Πρόλογος Ι.Κ. Χασιώτης.
Εκδόσεις Επίκεντρο, 2014,
σελ. 290, τιμή 19 ευρώ


Γράφει ο Αναστάσης Βιστωνίτης

                «Η ανασυγκρότηση της Θεσσαλονίκης αποδείχθηκε ότι ήταν ένα μόνο από τα τεράστια σφάλματά του που όχι μόνον οδήγησαν στον πολιτικό του θάνατο αλλά συνέβαλαν στη διεύρυνση του Εθνικού Σχίσματος - την πόλωση των Ελλήνων σε δύο εχθρικά στρατόπεδα».
                Τα παραπάνω βρίσκονται στη σελίδα 349 του ογκώδους βιβλίου The Balkans 1804-1999. Nationalism, War and the Great Powers (Granta Books, 1999) του ιστορικού και δημοσιογράφου Μίσα Γκλένι, ο οποίος στον αγγλόφωνο Τύπο έτυχε θερμής υποδοχής. Αυτός στον οποίο αναφέρεται είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τον οποίο αντιμετωπίζει με εμπάθεια απαράδεκτη για ιστορικό, θεωρώντας τον αποκλειστικά υπεύθυνο του Εθνικού Διχασμού - όχι μόνο εδώ αλλά και όπου αλλού τον αναφέρει, χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα «στενόμυαλο τεχνικό της εξουσίας». Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς που υποστηρίζει πως από τις χώρες που συμμετείχαν στους Βαλκανικούς Πολέμους η Ελλάδα είχε τις μικρότερες απώλειες και τα μεγαλύτερα κέρδη (σε αντίθεση με τους «ατυχείς» Βουλγάρους). Δεν χρειάζονται «πατριωτικά» γυαλιά για να δει κανείς πόσο στενόμυαλος (επιεικώς) θα πρέπει να είναι ακριβώς εκείνος ο οποίος χαρακτηρίζει «στενόμυαλο τεχνικό της εξουσίας» κάποιον που για να ανασυγκροτήσει τη Θεσσαλονίκη και να της δώσει χαρακτηριστικά πόλης κάλεσε να την ανασχεδιάσει μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1917 έναν από τους κορυφαίους αρχιτέκτονες-πολεοδόμους του 20ού αιώνα: τον Ερνέστ Εμπράρ.

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Πέντε σουλτάνοι στη Θεσσαλονίκη

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
  
*Το βιβλίο του Κώστα Ιορδανίδη


*Η ιστορία της πόλης 

και του οθωμανικού κράτους 

από το 1354 μέχρι το 1924




ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ
"Στη σκιά των σουλτάνων. Περιδιάβαση στη Θεσσαλονίκη και ελληνο-οθωμανικά παράλληλα"
εκδ. Καστανιώτης


Του Άγγελου Στάγκου


          Στο προλογικό σημείωμα ο συγγραφέας τονίζει ότι το πόνημά του δεν αποτελεί «ιστορική πραγματεία μιας οποιασδήποτε μορφής». Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν είναι όντως ένα βιβλίο προϊόν έρευνας και μελέτης με συνέχεια μιας συγκεκριμένης εποχής. 
          Από την άλλη πλευρά πρόκειται για περιγραφή πλήρως βασισμένη σε ιστορικά στοιχεία των εξελίξεων και των συνθηκών που επικρατούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στον χριστιανικό κόσμο που ερχόταν σε επαφή μαζί της, σε διαφορετικές περιόδους. 

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Γιατί δεν σώθηκαν οι εβραίοι στην Ελλάδα

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=494871&h1=true#commentForm
*Η μεγάλη συγκέντρωση των εβραίων τον Ιούλιο του 1942, κατόπιν διαταγής 
των κατοχικών δυνάμεων, στην πλατεία Ελευθερίας στη Θεσσαλονίκη 
που σηματοδότησε την έναρξη του διωγμού


*Το βιβλίο της Καρίνας Λάμψα και του Ιακώβ Σιμπή
φιλοδοξεί να απαντήσει σε σειρά ερωτημάτων,
που σχετίζονται με τη διάσωση των εβραίων
στην ελληνική επικράτεια, τη σχέση τους με τη χριστιανική
 κοινότητα, τον ρόλο του ΕΑΜ
και τα εσωτερικά προβλήματα της εβραϊκής κοινότητας

Του κ. Γιάννη Ν. Μπασκόζου
           
          Στις 5 Μαρτίου 1943 ο επικεφαλής του διορισμένου από τους Γερμανούς Εβραϊκού Συμβουλίου στη Θεσσαλονίκη ραβίνος Τσβι Κόρετς υπέγραφε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Καλούμε τους ομόθρησκούς μας να διατηρήσουν όλη την ηρεμία των και την ψυχραιμία, να μην παρασυρθούν από τον πανικόν, να μη δίδουν πίστη εις τας ανησυχητικάς διαδόσεις, που όλες είναι δίχως βάση. Ο καθένας πρέπει να εξακολουθεί να ασχολείται ήρεμα με τις εργασίες του και να εμπιστεύεται εις τους διευθύνοντας την Κοινότητα».
          Μία εβδομάδα μετά ο ίδιος ο αρχιραβίνος εμφανίστηκε στη συναγωγή για να ανακοινώσει στους ομόθρησκούς του ότι όλος ο πληθυσμός θα εκτοπιζόταν στην Κρακοβία. Ήξερε άραγε εκ των προτέρων ο Κόρετς ότι τους περίμεναν στρατόπεδα και κρεματόρια, κάτι που συνιστά, αν το γνώριζε, εσχάτη προδοσία, ή ήταν κι αυτός παραπλανημένος; Μπορούσαν άραγε να διασωθούν οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, όπως διασώθηκε μια μεγάλη πλειοψηφία των εβραίων της Αθήνας, της Λάρισας ή του Βόλου;  Ποιος ήταν ο ρόλος των διορισμένων από τις κατοχικές δυνάμεις Εβραϊκών Συμβουλίων; Ήταν συνεργάτες των Γερμανών ή αναγκαίος θεσμός για τη βοήθεια των εβραίων που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη;

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

ΖΩ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ 1974!!!

*Το πλήρωμα του αεροσκάφους ΄΄ΝΙΚΗ 8΄΄(Κυβερνήτης Τζανάκος Νικ.) μετράει τρύπες 

από βλήματα στη δεξιά πτέρυγα.



          Στον ιστότοπο αυτό είχε δημοσιευθεί πριν από καιρό από τον ιστορικό Αθανάσιο Γκαρίπη, ένα χρονικό για την τύχη της Α’ Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο το 1974 κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την κατάρριψη ενός ελληνικού αεροσκάφους που μετέφερε καταδρομείς, επάνω από το αεροδρόμιο της Λευκωσίας.
          Το χρονικό αυτό, είχε μεγάλη αναγνωσιμότητα, όπως φαίνεται από τα στατιστικά στοιχεία.
          Η ουσία όμως του κειμένου αυτού ήταν, ότι εξαιτίας λαθών, αλλά και κατοπινής σκόπιμης περιφρόνησης του κράτους προς τους αγωνιστές εκείνων των ημερών, όλοι αυτοί που πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα εκείνα ρισκάροντας τη ζωή τους, εξακολουθούν να νιώθουν προδομένοι.
          Επιπλέον, τα γεγονότα που περιγράφονται στο χρονικό αυτό αποδεικνύουν την διάλυση και καλή λειτουργία του επιστρατευτικού συστήματος της χώρας, γεγονός που βαρύνει τη δικτατορία της εποχής εκείνης.
          Επανέρχομαι στο θέμα αυτό γιατί έλαβα την ακόλουθη χαρακτηριστική επιστολή του κ. Τάσου Τσερκέζη, απόστρατου αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας:

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ




Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. 
της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ σε συνεργασία με το ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ ΧΑΡΙΛΑΟΥ Κ. ΚΕΡΑΜΕΩΣ,σας προσκαλούν στην κοπή της βασιλόπιτας της Π.Ο.Θ.Σ. που θα γίνει το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012 και ώρα 18:30 στην αίθουσα των Δυτικομακεδονικών Σωματείων, Βενιζέλου 30, Θεσσαλονίκη. Θα ακολουθήσει ομιλία με θέμα «Το Θέατρο στη Θράκη κατά τον ΙΘ΄ αιώνα» από το Θρακιώτη δημοσιογράφο 
κ. Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη.
Η εκδήλωση θα κλείσει με την απονομή τιμητικής διάκρισης στον Αξιοσέβαστο καθηγητή του Α.Π.Θ. κ. Κωνσταντίνο Βακαλόπουλο για την προσφορά του στο Θρακικό Ελληνισμό.
Με εκτίμηση τα Δ.Σ.
Της Π.Ο.Θ.Σ. Του Κοινωφελούς Ιδρύματος ΧΑΡΙΛΑΟΥ Κ. ΚΕΡΑΜΕΩΣ

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

1913: Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α' ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ



Μέρος από ένα παλαιότερο ντοκιμαντέρ μου 
για τη δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου Α'΄
στη Θεσσαλονίκη, το 1913


Βλέπε επίσης και το σχετικό θέμα στη θέση 
http://sitalkisking.blogspot.com/2011/12/1913_14.html

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

*Ο Λευκός Πύργος
Μια πολύ ωραία δουλειά, που αφορά τα πλούσια αρχεία του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (ΕΛΙΑ) θα βρείτε στο site που ακολουθεί! 
Δείτε το συγκεκριμένο site. Αξίζει τον κόπο. Αφορά τις μεγάλες ιστορικές στιγμές της Θεσσαλονίκης  ... 
Απολαύστε το.
Υ.Γ. Ευχαριστώ την κ. Χρύσα Χρηστίδη, που μου το υπέδειξε.



Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

5 Μαρτίου 1913: Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α' ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

*Ο βασιλεύς Γεώργιος νεκρός





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


          Η δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου του Α΄ στη Θεσσαλονίκη το 1913, υπήρξε γεγονός καταλυτικής σημασίας στα ελληνικά πολιτικά πράγματα.
          Τη δραματική αυτή δολοφονία, όταν  κορυφώνονταν οι ελληνικοί πολεμικοί θρίαμβοι, που οδήγησαν στην απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Ηπείρου μας, θα θυμηθούμε σήμερα.
          H δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου το 1913 στη Θεσσαλονίκη, συγκλόνισε το Έθνος.

*Πρωτοσέλιδο της εφημεριδας ΕΜΠΡΟΣ με την είδηση της δολοφονίας

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Μάιος 1876: Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΠΡΟΞΕΝΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

*Σκίτσο της τιμωρίας των υπευθύνων της σφαγής των προξένων




Πέτρα του σκανδάλου
ο εξισλαμισμός της Στεφάνας.
Η μαρτυρία του Πιέρ Λοτί.



          Η σφαγή των προξένων στη Θεσσαλονίκη το 1876 από τον οθωμανικό όχλο, υπήρξε ένα γεγονός καταλυτικής σημασίας και πολλαπλών επιπτώσεων στην αυτοκρατορία του Σουλτάνου, που ήδη είχε τεθεί σε τροχιά διάλυσης.
          Τα δραματικά εκείνα γεγονότα είχαν σαν αφορμή την απόφαση μιας νεαρής ορφανής από πατέρα Ελληνοπούλας, ονόματι Στεφανίας ή Στεφάνας, να αλλάξει την πίστη της και να στραφεί προς τον Μωαμεθανισμό, επειδή μάλιστα επρόκειτο να εργασθεί ως οικιακή βοηθός στο σπίτι ενός Μουσουλμάνου γαιοκτήμονα της Θεσσαλονίκης.
          Η Στεφανία, έφυγε από το χωριό της με τρένο φορώντας ήδη την μαντίλα, που αποτελούσε σήμα κατατεθέν των Μουσουλμανίδων γυναικών, όπως συμβαίνει και σήμερα και προκαλεί ανατριχίλα φανατισμού στην Ευρώπη. Οι συγγενείς της αναστατώθηκαν και η χήρα μάνα της την ακολούθησε προσπαθώντας να την μεταπείσει.


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...