Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καποδίστριας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καποδίστριας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 21 Μαρτίου 2020

Ποιος και πώς θα κυβερνήσει αυτόν τον τόπο;


*«Η άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο» (1835) του Peter von Hess, Νέα Πινακοθήκη του Μονάχου.








Γράφει ο κ. ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΤΖΗΣ*





Τον Μάιο του 1824, τα «Ελληνικά Χρονικά», η θρυλική εφημερίδα του Μεσολογγίου δημοσιεύει ένα εκτεταμένο άρθρο πολιτικής θεωρίας, σε δύο συνέχειες. Στην εισαγωγή του άρθρου, ο ανώνυμος συντάκτης εκφράζει χαρά αλλά και απογοήτευση: «Οι κάτοικοι της Ελλάδος χαίρονται σήμερον το φιλελεύθερον πολίτευμα της πατρίδος των, το οποίον εγγυάται εις αυτούς την πολιτική ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν των». Όμως δεν αρκεί αυτό. Ο συντάκτης είναι απογοητευμένος γιατί η πλειοψηφία των Ελλήνων προτιμά μοναρχικό ή αριστοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης.
Οι γνήσιοι φιλελεύθεροι, διαπιστώνει, είναι ελάχιστοι – αν και είναι μάλλον, όπως τονίζει, οι καλύτεροι πατριώτες. Γι’ αυτούς τους λίγους, λοιπόν, η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει «δημοκρατική πολιτεία», δηλαδή αβασίλευτη. Να έχει ως πρότυπο την Ελβετία και ιδίως τις ΗΠΑ. «Η Αμερική έχει καλήτερον σύστημα διοικήσεως, και ζη ευτυχεστέρα, διότι διοικείται από νόμους, οι οποίοι γίνονται με την πλέον μεγαλητέραν απλότητα, και έμπροσθεν εις όλων των ανθρώπων τα όμματα, η Αμερική είναι ευδαιμονεστέρα από κάθε άλλο μέρος, όπου τα πάντα ενεργούνται κρυφίως και αριστοκρατικώς».
Το άρθρο αυτό είναι ένα από τα πολλά που δημοσιεύονται εκείνη την εποχή στον ελληνικό Τύπο και έχουν σκοπό να εξηγήσουν και να ερμηνεύσουν το Σύνταγμα του Άστρους, το οποίο έχει βελτιώσει νομοτεχνικά, αλλά και ουσιαστικά, εκείνο της Επιδαύρου. Αυτά τα άγνωστα ελληνικά «Federalist Papers» θα ανατυπωθούν για πρώτη φορά σχολιασμένα σε ειδική έκδοση που ετοιμάζει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών [τα περίφημα Federalist Papers ήταν σειρά άρθρων που έγραψαν οι James Madison, Alexander Hamilton και John Jay και δημοσιεύθηκαν το 1787-8 σε αμερικανικές εφημερίδες για να προωθήσουν τη διαδικασία επικύρωσης του Αμερικανικού Συντάγματος].

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Θράκη και Καποδίστριας

*Οι ενδιαφερόμενοι Θράκες για το έργο του Καποδίστρια




                Το 1841, εκδόθηκαν στην Αθήνα, που ήδη είχε καταστεί πρωτεύουσα της Ελλάδος, τέσσερις τόμοι με σημαντικές επιστολές του δολοφονηθέντος κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, στο Ναύπλιο, δέκα χρόνια νωρίτερα.
                Η έκδοση έγινε με δαπάνες του Λευκαδίτη γιατρού Π.Δ. Στεφανίτση, που ήταν στενά συνδεδεμένος με τον Καποδίστρια. Το έργο αυτό τυπώθηκε στο τυπογραφείο Κωνσταντίνου Ράλλη.
                Πρόκειται για τέσσερις τόμους που εναπόκεινται στη Βιβλιοθήκη της Βουλής και περιλαμβάνουν διπλωματικές, διοικητικές και ιδιωτικές επιστολές του πρώτου κυβερνήτη της χώρας, που είχαν γραφεί από 8 Απριλίου 1827 έως 26 Σεπτεμβρίου1831. Για τη συλλογή των επιστολών  αυτών είχαν φροντίσει τα αδέλφια του Καποδίστρια, Αυγουστίνος και Βιάρος και ένας από τους προσωπικούς γραμματείς του.
                Η μνημειακή αυτή έκδοση, περιέχει ένα ενδιαφέρον στοιχείο, που αποδεικνύει ότι η Θράκη της εποχής εκείνης, δεν είχε αποσυνδεθεί από το εθνικό κέντρο και πάντα είχε επαφή με τα τεκταινόμενα είτε πολιτικά είτε πνευματικά. Άλλωστε και ο ίδιος ο Καποδίστριας κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, είχε δείξει ενδιαφέρον για αιτήματα των Θρακών και είχε συστήσει στην Δ΄ Εθνική Συνέλευση που συνεδρίαζε στο Άργος τον Αύγουστο του 1829, να δείξει ευνοϊκή διάθεση (βλέπε σχετικά στη θέση  https://sitalkisking.blogspot.gr/2014/05/blog-post_28.html).

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Έτσι γίναμε ανεξάρτητο κράτος…

*Η πρώτη σελίδα του πρωτοκόλλου του 1830





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Και κάπως έτσι γίναμε ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος μετά από ένα γενικό ξεσηκωμό, που άρχισε στις 25 Μαρτίου 1821, ποτίσθηκε με άφθονο ελληνικό αίμα και κινδύνευσε να καταρρεύσει εξαιτίας εμφυλίων σπαραγμών…
                Οι βασικές πρόνοιες για την δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους, περιλαμβάνονται στο πρωτόκολλο της 4ης Ιανουαρίου 1830, που συνυπέγραψαν οι πληρεξούσιοι της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ρωσίας. Αντίγραφο αυτού πρωτοκόλλου υπάρχει στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, που εξέδωσε η Βουλή των Ελλήνων. Το πρωτόκολλο αυτό βασίσθηκε και στο άρθρο 10 της συνθήκης μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχε συναφθεί στην Αδριανούπολη μετά την ήττα της δεύτερης στον μεταξύ τους πόλεμο, αλλά και στην απόφαση των υπουργών Εξωτερικών, που είχαν συνεδριάσει νωρίτερα στο Λονδίνο.

Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Η ανολοκλήρωτη σχέση με την αρχαιότητα

*Το Ναύπλιο την εποχή του πρώτου κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια (έργο του Πεϊτιέ).


ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ. ΠΕΤΡΑΚΟΣ
Ημερολόγιο αρχαιολογικό. Τα χρόνια του Καποδίστρια, 1828-1832
εκδ. Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις
Αρχαιολογικής Εταιρείας, αρ. 301, τ. 1-3.


*Οι αρχαιολογικές πολιτικές 
τα πρώτα χρόνια 
του νεοελληνικού κράτους 


Του κ. Ν.Ε. ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗ*


Η σχέση με την αρχαιότητα συνιστά μια ιδρυτική συνθήκη για την Ευρώπη, τον νέο ελληνισμό και το ελληνικό κράτος. Η αρχαιότητα μετατράπηκε μετά τον 16ο αιώνα σε ένα είδος κατόπτρου, μέσα από το οποίο η Ευρώπη διαμόρφωνε την εικόνα της, τα πολιτικά και τα πολιτιστικά της πρότυπα.
Η γνώση των κειμένων και των αντικειμένων της αρχαιότητας έδινε, και σ’ ένα βαθμό δίνει ακόμα, δικαιώματα ιδιοποίησης του κλασικού παρελθόντος και άρα προσέδιδε μεγαλύτερο γόητρο στα πρόσωπα και στις χώρες που ήταν οι φορείς αυτής της γνώσης. Το νεοελληνικό κράτος, προϊόν σ’ ένα μεγάλο βαθμό της ανακάλυψης της αρχαιότητας, δεν μπορούσε να την αγνοήσει.
Η αξία του βιβλίου του Βασιλείου Χ. Πετράκου για τη μέριμνα και τις αρχαιολογικές πολιτικές του πρώτου νεοελληνικού κράτους, ιδίως κατά τα καποδιστριακά χρόνια, είναι ουσιώδης καθόσον αφορά στην κατανόηση της δύσκολης– και ακόμα σήμερα ανολοκλήρωτης– σχέσης του νέου ελληνισμού με την αρχαιότητα. Ο συγγραφέας του βιβλίου αξιοποιεί και αναδεικνύει ένα πλούσιο και διασκορπισμένο σε πολλούς φορείς αρχειακό υλικό, που ένα μέρος του ήταν εντελώς άγνωστο έως πρόσφατα. Και εννοούμε το υλικό του αρχείου Ανδρέα Μουστοξύδη που φυλάσσεται στην Ιερά Μητρόπολη Κέρκυρας. Ο μόνος που το είχε μελετήσει ήταν ο αρχαιολόγος Ι. Κ. Παπαδημητρίου, του οποίου τα κατάλοιπα αξιοποιεί ο Β. Χ. Πετράκος, αποτίοντας και ένα φόρο τιμής σ’ αυτόν τον εξαιρετικό αρχαιολόγο, του οποίου το έργο υπήρξε πράγματι αξιοθαύμαστο.

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Η πρώτη εκλεγμένη Ελληνίδα δήμαρχος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 
http://www.kathimerini.gr/782773/article/epikairothta/ellada/h-prwth-eklegmenh-ellhnida-dhmarxos
*Ορκωμοσία του Δημοτικού Συμβουλίου Κερκυραίων, το οποίο προέκυψε από τις δημοτικές εκλογές του 1959. 
Τρίτη από αριστερά η Μαρία Καποδίστρια-Δεσύλλα.



*Η Μαρία Καποδίστρια-Δεσύλλα

υπήρξε μια προσωπικότητα,

που έζησε στο μεταίχμιο δύο κόσμων.

*Μια γυναίκα χειραφετημένη, δραστήρια,

με πλατιά κουλτούρα και αυστηρή προσήλωση

στην ιδέα του καθήκοντος.


Γράφουν ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΖΥΜΑΡΗΣ 
και η κ. ΝΤΑΡΙΑ ΚΟΣΚΟΡΟΥ*


            Γεννήθηκε στην Αθήνα, την 25η Μαρτίου 1898 και απεβίωσε στην Κέρκυρα, στις 15 Αυγούστου του 1980. Πατέρας της ήταν ο νομικός Γεώργιος Καποδίστριας, εγγονός του μικρότερου αδελφού του Κυβερνήτη, Γεωργίου, και μητέρα της η Ελένη Καραπάνου, κόρη του γνωστού αρχαιολόγου και πολιτικού Κωνσταντίνου Καραπάνου.
            Στην Αθήνα μεγάλωσε σ’ ένα καλλιεργημένο μεγαλοαστικό περιβάλλον και από πολύ νέα ανέπτυξε τη διάθεση για κοινωνική προσφορά, συμμετέχοντας στον Ερυθρό Σταυρό, ήδη από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παντρεύτηκε τον Κερκυραίο διπλωμάτη Λουδοβίκο Σκάρπα, με τον οποίο απέκτησε δύο κόρες, την Ελένη (Νένα) Μπουφίδη και τη Δαρεία- Ερρικέτη (Ντάρια) Σκάρπα. Ο γάμος τους όμως κράτησε πολύ λίγο.

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ, Ή ΚΗΡΥΚΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗΣ;

 *Ο Ιωάννης Καποδίστριας
Γράφει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης
Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, η έλλειψη πολιτικών προτύπων και η κρίση της κοινωνικής ηθικής, αναδεικνύουν εξ αντιδιαστολής ολοένα και περισσότερο, το πρόσωπο του Ιωάννη Καποδίστρια, ως σύμβολο ηγέτη, πατριώτη, αν όχι και πολιτικού εθνομάρτυρα. 
Η προθυμία του να αναλάβει τις τύχες, του μόλις απελευθερωμένου Γένους, η ανιδιοτελής διαχείριση και τέλος, η άνανδρη δολοφονία του απ’ τις δυνάμεις της κοινωνικής καθυστέρησης, περιβάλλουν πλέον τον Καποδίστρια στην συλλογική μας συνείδηση με φωτοστέφανο αγιότητας, εξαφανίζοντας στην κυριολεξία, την κριτική που είχε δεχθεί όσο ζούσε. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η κυβέρνηση επέλεξε να παρουσιάσει σχέδιο μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ονομάζοντάς το «σχέδιο Καποδίστριας», ομνύοντας σ’ αυτόν ως έμπνευση, ή χρησιμοποιώντας τον ως προπαγανδιστικό ατού - ενώ το όνομά του φέρουν πλέον πολιτικά κόμματα και μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

ΜΑΡΤΙΟΣ 1821: Η ΡΩΣΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.









*Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης
Γράφει  ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης
Την ώρα που ο Υψηλάντης κηρύσσει την Ελληνική Επανάσταση περνώντας τον Προύθο, θα στραφεί για βοήθεια σε κείνον για τον οποίον είναι βέβαιος πως περιμένει το σινιάλο του. Είναι ένας παλιός και στενός του φίλος, το μυστικό του όπλο, ο εκπρόσωπος της Μεγάλης Δύναμης που θα επενέβαινε στο πλευρό των Ελλήνων. Είναι ο Κόμης Καποδίστριας, ο υπουργός Εξωτερικών του Τσάρου.
Ένα από τα πλέον σκοτεινά κεφάλαια της Ελληνικής Επανάστασης, είναι κι αυτή η συνεννόηση ανάμεσα στους δύο άνδρες. Γνωρίζουμε πως ο Καποδίστριας είχε αποπέμψει τους εκπροσώπους της Φιλικής Εταιρείας αρνούμενος να αναλάβει την ηγεσία της. Γνωρίζουμε πως είχε καταγγείλει την Εταιρεία στους εκπροσώπους των ελλήνων προυχόντων και γνωρίζουμε πως την ίδια στάση κρατά στα λεγόμενα «Απομνημονεύματα» του. 





Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

«ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ». ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΗΓΕΜΟΝΩΝ.

*Το κείμενο της προκήρυξης.



 Γράφει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

Τον βλέπει κανείς στον περίφημο πίνακα του Von Hess να διαβαίνει τον Προύθο και να υψώνει την σημαία με το ένα χέρι, ενώ το άλλο δεν φαίνεται, κρυμμένο σε μία τσέπη πάνω από το σπαθί. 
Από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, οι καλλιτέχνες φροντίζουν να κρύβουν τις φυσικές αδυναμίες των ηρώων τους. Για τον ρομαντικό Von Hess ωστόσο, ο Υψηλάντης δικαιούτο να εξαιρεθεί. Γιατί η σωματική αναπηρία, με το ένα χέρι χαμένο στη μάχη της Δρέσδης, για τους ρομαντικούς δεν ήταν σκώμμα, αλλά υπερηφάνεια.



LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...